LOVE BOOKS-LOVE READ :ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΩΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΙΔΑΚΗ

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  

 ΠΩΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΙΔΑΚΗ

Από τις εκδόσεις  Silk   κυκλοφορεί η νέα σου  ιστορία  ''ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ'' . Πες  μας   λίγα λόγια για   τους ήρωες του βιβλίου και την ιστορία τους.

Πριν κάποια χρόνια ο Ρεμί και η Μαρτίνα ήταν ζευγάρι. Όταν χώρισαν, εκείνος έφυγε για την χώρα του, κάπου στη Μέση Ανατολή, και η Μαρτίνα έμεινε στο Λονδίνο. Ένα βροχερό πρωινό όμως, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στην πόλη που μισούσε, ο Ρεμί τη βλέπει να περιμένει σε μια στάση λεωφορείου κρατώντας ένα παιδί στην αγκαλιά της. Ένα παιδί που του μοιάζει σατανικά πολύ! Την έκπληξη διαδέχεται γρήγορα ο θυμός, αλλά και η έντονη επιθυμία του Ρεμί να γίνει κομμάτι της ζωής του γιου του. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει να… απαγάγει και τους δύο. Μαρτίνα και Ρεμί συγκρούονται ξανά και ξανά. Οι καβγάδες όμως δεν είναι ικανοί να αμβλύνουν το πάθος. Κι ένα καλά κρυμμένο μυστικό απειλεί να βγει στην επιφάνεια:  ότι ο ένας δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει τον άλλον.

Πιστεύεις  πως  η καλή ψυχολογία βοηθάει στη συγγραφή ;

Η καλή ψυχολογία βοηθάει για να προχωρήσει η πλοκή, αλλά υπάρχουν συγκεκριμένες σκηνές, οι σκηνές σύγκρουσης ή κάποιες σκηνές λίγο πιο έντονες, που εμένα προσωπικά είναι πιο εύκολο να τις γράψω όταν είμαι ψυχολογικά φορτισμένη.

Αν σου ζητούσαν να διαλέξεις μια  αγαπημένη σου σκηνή από το βιβλίο , ποια θα ήταν αυτή;

Νομίζω ότι η πιο δυνατή σκηνή του βιβλίου αυτού είναι η σκηνή που η Μαρτίνα εξηγεί στον Ρεμί γιατί σταμάτησε να παίζει πιάνο. Είχα την ιστορία στο συρτάρι μου και όταν την ξαναέπιασα για να τη διορθώσω και να τη στείλω στον εκδοτικό τη διάβασα αποστασιοποιημένη μιας και είχε περάσει καιρός και συγκινήθηκα, παρόλο που την είχα γράψει εγώ.

 Ποια  πιστεύεις  ότι  είναι  η μαγική συνταγή που πρέπει να υπάρχει σε ένα βιβλίο για να μπορέσει να αγγίξει την καρδιά του αναγνώστη;

Νομίζω τα αληθινά συναισθήματα και οι αληθινοί διάλογοι. Μπορεί οι χαρακτήρες μου να μην είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας αλλά τα συναισθήματά τους είναι κοντά σε όλα όσα βιώνουμε όλοι: ανασφάλειες, φόβος, αμφιθυμία κ.ά. Οι διάλογοι των πρωταγωνιστών μου συνήθως είναι διάλογοι γεμάτοι πάθος, και αυτό νομίζω έχει απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.

Πότε και με ποιον τρόπο γεννήθηκε ο τίτλος του  βιβλίου; Στην αρχή της ιστορίας ή στο τέλος της; 

Πάντα στην αρχή. Ανοίγω ένα αρχείο, γράφω τον τίτλο και μετά συνεχίζω.

Υπήρξε κάποιο σημείο στο βιβλίο   που σε δυσκόλεψε λίγο  περισσότερο;  .

Η έρευνα για τα ήθη και έθιμα στη Μέση Ανατολή καθώς και ο τρόπος που θα αποτύπωνα κάποια πολιτισμικά στοιχεία χωρίς να θίξω κάποιον. Ο τρόπος που θα έκανα τον Ρεμί το σωστό συνδυασμό Ευρώπης και Μέσης Ανατολής. Να είναι μεν ανατολίτης αλλά όχι απόλυτος. Ήταν πολύ σύνθετο για μένα. Έπρεπε να τον κάνω λίγο εξοργιστικό, αλλά δεν ήθελα να συνδυάζεται με τις ρίζες του όσο με τον χαρακτήρα του. Ακόμα και σήμερα αναρωτιέμαι αν το κατάφερα.

  Αν σου ζητούσαν  να περιγράψεις με ένα επίθετο τους ήρωες της ιστορίας ποιο θα αντιστοιχούσε στον καθένα και γιατί;

Ρεμί-Αποφασιστικός. Ο Ρεμί δεν παίζει. Ξέρει τι θέλει και δε διστάζει να το διεκδικήσει. Δεν αφήνει το χρόνο να περάσει όταν συνειδητοποιεί ότι είναι πατέρας. Διεκδικεί μια θέση στη ζωή του γιου του. Δεν κάνει πίσω.

Μαρτίνα-Ανασφαλής. Η Μαρτίνα έχει μεγαλώσει μέσα στο φόβο και την ανασφάλεια. Δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί το ενδιαφέρον ενός άντρα και το μεταφράζει με σκέψεις αρνητικές. Έχει τους δαίμονές της να παλέψει πριν επιτρέψει στον εαυτό της να γίνει ευτυχισμένη.

Ποιο από τα βιβλία σου  θα ήθελες να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη ;

Η Ανατολή θεωρώ ότι θα είναι δύσκολη παραγωγή γιατί θέλει γυρίσματα σε έρημο και σε παλάτια κλπ. Το Ράντσο επίσης έχει δύσκολα γυρίσματα. Διαδραματίζεται σε ράντσο και χρειάζονται και γυρίσματα σε χιονοδρομικό κέντρο. Οι Κυκλάδες πιστεύω είναι μια ιστορία γεμάτη ωραία χρώματα και εικόνες και την έχω πολύ καθαρά στο μυαλό μου, σαν να την έχω δει σε ταινία. Πιστεύω ότι οι Κυκλάδες είναι ό,τι πρέπει για ταινία. Αλλά και ο Έρωτας σαν Τέχνη θεωρώ ότι θα γινόταν πολύ ωραία ταινία.

Υπάρχει κάποιος  ήρωας που να του  έχεις μεγαλύτερη αδυναμία;

Το ξέρουν όλοι αυτό νομίζω. Όλιβερ Πιρς. Έρωτας σαν Τέχνη.

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να ξαναγράψεις  κάποιο από τα βιβλία σου θα αλλαζες  κάτι;

Μου έχουν μεταφέρει κάποια «παράπονα» οι αναγνώστριες, πχ ότι η Μαρτίνα είναι πολύ ανασφαλής ή ότι ο Έρωτας σαν Τέχνη δεν έχει αρκετές προσωπικές σκηνές, αλλά υποστηρίζω όσα έχω γράψει και δε θα άλλαζα κάτι. Όχι ότι θεωρώ ότι είμαι τέλεια, αλλά γενικά όσες φορές έχω προσπαθήσει να βελτιώσω κάτι, το έχω χαλάσει!!

 

Πες μας   λίγα λόγια για την Πωλίνα  Ποιο είναι το μότο της; Τι την εξοργίζει; Τι δε θα μπορούσε να συγχωρήσει ποτέ ;;Ποια είναι η αγαπημένη της ταινία ;Πιστεύει στη φιλία; Τι θεωρεί απόλυτη ευτυχία; Και τι θα ήθελε να ευχηθεί  στον εαυτό της και στους αναγνώστες της;

Κάνω ένα επάγγελμα που με κάνει πολύ ευτυχισμένη. Οι μαθητές μου με γεμίζουν ζωντάνια. Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα συνέχεια ώστε η ζωή μας να μην είναι βαρετή. Δεν είναι ανάγκη να είναι κάτι τρομερό, όπως ένα ταξίδι ή πτώση με αλεξίπτωτο. Μπορεί να είναι να φτιάξεις ένα διαφορετικό γλυκό ή να δοκιμάσεις ένα χρώμα κραγιόν που δεν τολμούσες γιατί ΝΟΜΙΖΕΣ ότι δε σου πάει. Με εξοργίζουν ένα δισεκατομμύριο πράγματα. Πρώτο στο μυαλό μου ήρθε ο ρατσισμός. Αυτό θα γράψω. Πιστεύω στη φιλία. Έχω πολλούς φίλους και φίλες από τα πρώτα χρόνια της ζωής μου μέχρι και σήμερα. Θεωρώ την απόλυτη ευτυχία το να είσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς και να μοιράζεσαι ένα ωραίο γεύμα, ή να κάθεσαι μαζί του και να χαλαρώνεις διαβάζοντας ένα βιβλίο στην παραλία.

Θα ήθελα να ευχηθώ σε εμένα να συνεχίσω να έχω ενέργεια και να τη μεταδίδω σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη και στις αναγνώστριές μου εύχομαι να βρίσκουν πάντα χρόνο μέσα στο χάος της γυναικείας φύσης να κάνουν πράγματα  που αγαπούν.

Καλό καλοκαίρι, αγάπες <3

Σε ευχαριστώ πολύ!

ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Love Books-Love Read